Jedną z najpowszechniejszych chorób naszej cywilizacji jest cukrzyca typu drugiego, wykrywana w okolicach piątej dekady życia u pacjenta, który nagle zaczyna wypijać dużo większe ilości płynów niż zwykle, częściej oddaje mocz oraz odczuwa ogólne osłabienie. W takiej sytuacji pacjent zwykle udaje się do lekarza pierwszego kontaktu, który już przy pierwszym spotkaniu bada poziom glukozy w jego krwi. Diagnoza z reguły jest niezaprzeczalna. Cukrzyca należy do tak zwanego zespołu metabolicznego- złożonej choroby naszych czasów, w której skład wchodzi też nadciśnienie, podwyższony poziom cholesterolu oraz otyłość, zwłaszcza brzuszna. Od momentu wykrycia cukrzycy konieczne jest ścisłe stosowanie się do poleceń lekarskich. Chodzi tu głównie o systematyczne przyjmowanie leków przeciwcukrzycowych lub zastrzyków insulinowych oraz regularny pomiar poziomu cukru.
[b]Objawy cukrzycy[/b]
Błędnie uważa się, że na cukrzycę może wskazywać zmieniony apetyt czy większa ochota na słodkie przekąski. Pierwsze symptomy nieprawidłowej tolerancji glukozy w naszym organizmie to zwykle zwiększone pragnienie. Chorzy wypijają duże ilości i dużo częściej korzystają z toalety. Potrzeba oddania moczu budzi ich również często ze snu. Kolejnym objawem jest narastające uczucie zmęczenia, senności czy apatii, które towarzyszy pacjentowi pomimo odpoczynku czy wystarczającej ilości snu. Uwagę powinny tez zwrócić nawracające zakażenie ropne lub grzybicze, które nie poddają się leczeniu. Rzadko obserwuje się spadek masy ciała.
[img]http://www.opiekunki-forum.pl/obrazy/d1.jpg[/img]
[b]Przyczyny cukrzycy[/b]
Bezpośrednią przyczyną cukrzycy typu drugiego (cukrzycy starszych) jest zwiększona oporność tkanek na insulinę- hormon produkowany przez trzustkę. Każdy posiłek, jaki spożywamy podnosi poziom glukozy w naszej krwi. Aby mógł on wrócić potem do normalnego poziomu konieczny jest udział insuliny. Umożliwia ona przechodzenie glukozy do wnętrza komórek, tak by mogły one czerpać z niej niezbędną do życia energię. W cukrzycy proces ten jest zaburzony, a utrzymujący się wysoki poziom cukru uszkadza tkanki, głównie kłębuszki nerkowe, nerwy oraz siatkówkę oka. Do insulino oporności tkanek dochodzi na skutek czynników genetycznych , jak również my sami mamy w tym duży udział. Pierwszym krokiem do cukrzycy bywa otyłość, nadmiernie tłusta i bogata w węglowodany dieta oraz brak wysiłku fizycznego. Cukrzycy sprzyjają też niektóre zaburzenia hormonalne oraz leki, na przykład stosowane powszechnie leki sterydowe.
[b]Możliwe powikłania[/b]
Nieleczona cukrzyca może być groźna w skutkach. W pierwszym okresie dochodzi najczęściej do powolnego uszkodzenia kłębuszków nerkowych obarczonych zbyt dużą ilością glukozy, której nie są w stanie przefiltrować. Prowadzi to z czasem do pogarszania funkcji nerek oraz ich niewydolności. Cukrzyca jest jedną z najczęstszych przyczyn dializ, czyli leczenia nerko zastępczego. Drugim narządem, który jest równie wrażliwy na wysoki poziom glukozy jest siatkówka oka. Dochodzi w niej do zmian degeneracyjnych, które skutkują stopniowym pogarszaniem się zdolności widzenia. Cukrzyca upośledza także odczuwanie bólu, niszcząc nerwy obwodowe. Wielu cukrzyków cierpi z powodu stopy cukrzycowej- zespołu zmian wywołanych przez niedokrwienie, zmniejszone unerwienie oraz trudno gojące się zakażenia w obrębie kończyn dolnych. W skrajnych postaciach mogą one prowadzić do amputacji palców lub całej stopy.
[b]Jaką dietę powinna stosować osoba z cukrzycą?[/b]
Prawidłową dietę cukrzyka ustala zwykle lekarz. W przypadku dużej nadwagi korzystna jest każda obniżka masy ciała, nie wolno jednak przeprowadzać jej w formie głodówek, zwłaszcza u osób leczonych insuliną. Równie groźne, jak zwiększony poziom cukru, jest niedocukrzenie grożące zaburzeniami funkcji mózgowych i śpiączką cukrzycową. Na wypadek groźnych dla życia spadków poziomu glukozy każdy cukrzyk powinien zawsze mieć przy sobie słodki napój, który może spożyć w nagłej potrzebie. Na co dzień węglowodany proste, takie jak cukier, słodycze czy ciasta powinny zostać wyłączone z diety cukrzyka. Dużo korzystniejsze są węglowodany złożone pochodzące z pełnoziarnistego pieczywa, makaronów lub kasz. Jest ono lepiej tolerowane przez cukrzyków oraz nie prowadzi do dużych wahań poziomu cukru. Inne korzystne produkty to białko roślinne, chude mięso oraz ryby. W cukrzycy leczonej tylko dietą lub lekami doustnymi liczba posiłków nie musi przekraczać trzech na dobę. Chorzy leczenie insulinami zwykle powinni spożywać 4-5 posiłków dziennie, ściśle według zaleceń lekarza.