Nuda w pracy opiekunki

dorothaa

Cześć, jestem tu nowa, troche sie chciałam pożalić. Jestem bardzo, bardzo energiczną kobietą i ja ciągle coś muszę robić, ciągle się musi coś dziać z moim udziałem. Brzdękam na gitarze, wszędzie mnie pełno, uwielbiam ruch. Opiekuję się właśnie pewnym dziadkiem, bardzo sympatyczny, ale czuję się przygaszona :( Roznosi mnie. Poszłabym tu i tam, zrobilabym to i siamto, a z dziadkiem nie wszystko się da. Porusza się albo z moją pomocą, albo z rolatorem, ale powoli, wiadomo. I bardzo mnie dziadek lubi i chciałby, żebym ciągle była obok. Ogladał ostatnio mecz, ja na chwile usiadłam na balkonie, żeby zaczerpnąć powietrza, pobrzdękoliłam na gitarze, pośpiewalam zanim w pierkarniku dochodziło ciasto i dziadek za Chiny ludowe ciągnąl mnie do siebie, zeby usiąść i obejrzeć z nim.... A mnie energia roznosiiiii :( Nie wiem, moze ja sie do tego nie nadaję.....

kulka129

hej w połowie cię rozumiem ,bo mam podobnie do Ciebie ,ale ja se powtarzam że to moja praca moja babcia jest ok ale te nudy to mnie przerastają

kasia63

dotothaa - nie masz innego wyjscia jak sie do tej nudnej rzeczywistosci przyzwyczaic,niestety.Ciesz sie ,ze trafił ci sie spokojny dziadeczek:)Poczytaj "przygody"innych opiekunek -jakie maja horrory w dzien i w nocy-dam głowę,że więcej niz połowa opiekunek chętnie by się z tobą zamieniła:):):):)Nie wiem w jakim jestes wieku,może młodziutka i dlatego cie tak nosi,ja juz 50 i cała happy ,ze babcia nudna i spokojna,mnie nie nosi:)

ST

A Ty myślałaś, że w tej pracy to z podopiecznymi chodzi sie (jeździ z Rollstuhl'em) po knajpach i dyskotekach? a wraca "w kiepskim stanie" nad ranem? A co z obłożnie chorymi? myślałaś że łóżka z kółkami się do tego nadają? Dziewczyno! - to nie dla Ciebie ;( - masz tylko 2 wyjścia - albo całkowicie przestawić swoje "chcice" albo zapomnieć o tej pracy... Ja byłem PH i mobilnym Agentem Ubezpieczeniowym. Z zegarkiem w ręku, pod presją czasu i narzuconych planów, byłem ciągle w ruchu - i marzyłem właśnie o życiu emeryta... - pomalutku, bez pospiechu, w cieplutkim mieszkanku, wszystko dokładnie, powoli - i tak mam :) i jestem zadowolony! :)

jakniew

Chciałabym w takiej nudzie mieć zawsze Stellę. Dla mnie to dopiero życie! Masę książek biorę zawsze ze sobą, komputer i jestem szczęśliwa jak natknę się na starowinkę, która da mi z moich dobrodziejstw po skończonych pracach obowiązkowych skorzystać. A tak na marginesie, byłam kiedyś u dziadziunia, któremu na youtube włączałam filmiki dokumentalne z czasów wojny. Dziadek zadowolony bo oglądał to co lubi, ja zadowolona bo spokojnie oddawałam się błogiemu czytaniu.

ST

jakniew napisał:
..... byłam kiedyś u dziadziunia, któremu na youtube włączałam filmiki dokumentalne z czasów wojny. Dziadek zadowolony bo oglądał to co lubi,....

... ja bym z tym uważał! Może się trafić dziadzio z demencja, w domu może być jakaś broń... o wypadek nie trudno ;) (wspomnienia mogą być czasami b.silne ;) )

kryspinka

ST napisał:
[quote=jakniew]..... byłam kiedyś u dziadziunia, któremu na youtube włączałam filmiki dokumentalne z czasów wojny. Dziadek zadowolony bo oglądał to co lubi,....

... ja bym z tym uważał! Może się trafić dziadzio z demencja, w domu może być jakaś broń... o wypadek nie trudno ;) (wspomnienia mogą być czasami b.silne ;) )[/quote] oj tam oj tam od razu czarnowidztwo.ja tam na użytek tej pracy b.frapujacej nauczyłam sie robic na szydełku i wyszywac obrazy włącze komputer ,telewizor czytam ksiązke wszystko naraz .a teraz jak mam chwile czasu nawet 5 min lece kręcic na rowerku a jak nie mam takiego sprzetu to zawsze jakies hula hop dokupie i juz cos sie dzieje.taka specyfika tej pracy zwalniamy do poziomu babci czy dziadka i raczej nie zmusimy ich do aktywnego wypoczynku ,bo obawiam się że juz nie za bardzo dadzą rady

ST

no własnie! - to MY musimy się dostosować (i polubić!) pracę którą sobie wybraliśmy, a nie odwrotnie! ;)

Ella52

Ja tez byłam PH i pracowałam pod presja czasu -/T.P-Orange/ -uwielbialam swoja prace -niestety konkurencja ,wypalenie zawodowe - znalazlm sie w DE i jestem zadowolona ,musiałam przestawic sie na inne obroty . Moj dziadek tez mnie wkurza -lazi za mna jak plaster -ale juz sie do tego przyzwyczailam -nauczylam sie go rozumiec i jest o.k . Pozdrawiam was serdecznie

Krycha

No niestety trzeba się przerzucić na nieco wolniejszy tryb życia! Ale świetnie rozumiem Cię Dorota. Może następnym razem trafi Ci się dziadek lub babcia, którzy zamiast oglądać mecz posłuchają co im grasz na gitarze! ;DDD

ST

Nie wiem, czy moja rada przypadnie wszystkim do gustu, bo różne są charaktery, ale dla mnie zbawienna w tej materii okazała się perfekcyjna dokładność! Jest to taki pożeracz czasu, że chyba tylko TV może z nim konkurować!... no, ale trzeba to lubić! Przedtem robiłem to dla odprężenia się, w wolnym czasie (kiedyś sąsiad chciał ściągnąć buty przed wejściem do mojego posprzątanego garażu ;) ). Pamiętam też radę jakiegoś psychologa dla osoby niechętnie myjącej naczynia. Rada była typu: "jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma" - zamiast złorzecząc na nieprzyjemny obowiązek, należało z pietyzmem obmywać każdą rzecz z osobna, rozkoszując się ciepłą wodą przyjemnie omywającą nasze ręce... spróbujcie! - to działa! ;) Do sprawy można też podejść "dowodem niewprost" (tak to jakoś brzmiało w matematyce ;) ) - jak komuś brakuje czasu (chodziło o kobiety z noworodkiem), to psycholodzy radzą w pierwszej kolejności zrezygnować właśnie z perfekcji! jako najbardziej czasochłonnej. A wiec na odwrót - mamy za dużo czasu, to bawmy się w perfekcyjną dokładność we wszystkim co robimy (no... chyba że ubieramy po kąpieli podopiecznego który się trzęsie z zimna...;) )

poziomka

Dorotha ! Jak masz tyle energii to musisz ją spożytkować. Potrzebujesz ruchu,wychodź na długie spacery w wolnym czasie, ćwicz Jak masz internet to jesteś wygrana! Poszukaj sobie np. na you tube Zumbę i poszalej trochę, albo skorzystaj z takich stronek jak ta: http://www.bodyworks.pl/. Warto zakupić sobie gumę do ćwiczeń przed wyjazdem w sklepie sportowym lub medycznym,daje różne możliwości. Możesz się uczyć innego języka, albo zabierać krzyżówki, książki jak Jakniew i inne koleżanki . Poszukaj jakieś bratniej duszy pracującej w pobliżu, bo nuda to nic fajnego dla psychiki . A może przyjdzie Ci ochota na zrobienie baranków, zajączków z masy solnej, koszyczka z papieru, albo kartek świątecznych na Wielkanoc ? Twój podopieczny może tez z Tobą zrobić coś z masy solnej, łatwe, przyjemne.Tu masz kilka pomysłów: http://www.kuradomowa.com/zrobtosama/index_wielkanoc.html http://www.tipy.pl/tag11855,ozdoby-wielkanocne-recznie-robione.html albo wpisz w Google: baranki z masy solnej / i już masz wzory / A Twojemu podopiecznemu niech kupią dużą grę planszowa prostą jak dla małych dzieci, mnie się to bardzo sprawdziło z 90-latkiem. Nie dziw mu się, że chce Twojej obecności .".samotność boli bardziej niż reumatyzm".. to bardzo mądre zdanie z artykułu, poniżej link : http://senior-i-zdrowie.wieszjak.pl/opieka-i-pielegnacja/315753,Samotni-seniorzy-jak-im-pomoc.html Ty też się trzymaj, jak śpiewasz i grasz , radę sobie dasz! Powodzenia, daruj,jeśli zanudziłam Cię tą pisaniną !

ST

A odkad to Wielkanocne Baranki są z soli??? Pamiętam z dzieciństwa że ZAWSZE były z cukru i sie je zjadało (lub oblizywało;) )

pfleger

ST napisał:
A odkad to Wielkanocne Baranki są z soli??? Pamiętam z dzieciństwa że ZAWSZE były z cukru i sie je zjadało (lub oblizywało;) )

Nie wszystko co trafia na stol jest do jedzenia ;)

poziomka

St ! Od dawna dekorujemy okna, balkony,robimy dekoracje w mieszkaniu na Boże Narodzenie, na Wielkanoc też. Cukrowe baranki czasem widzę jeszcze w prywatnych cukierenkach, podobnie jak baranki z ciasta, przywołują ciepłe wspomnienia z dzieciństwa. Te z masy solnej i nie tylko, niestety tylko do dekoracji np. stroika na stół ,malutkie jako dodatek do świątecznego upominku dla bliskich..Taka przedświąteczna zabawa, ale i zalecane w ramach terapii zajęcie nie tylko dla dzieci, ale i osób mających np. początkujące kłopoty ze zmianami stawów paliczkowych. Jajka też kiedyś barwiono najczęściej w łuskach cebuli, buraczanym soku i takie królowały na stole. Teraz mamy wiele ozdób,różne techniki robienia pisanek,koszyczków, kurczaków itp. dlatego taka propozycja przyszła mi do głowy,może dlatego, że święta za pasem?.

ST

Dięki za wyjasnienia. Każdy pomysł pomagający nam w pracy i przede wszystkim budujący dobry kontakt z Podopiecznym jest OK :) , a niekoniecznie trzeba go potem zjadać ;) A swoja droga - ile to teraz jest atrakcji dla dzieci... które tego nie doceniają!!! Kilkadziesiąt lat temu dziecko było szczęśliwe, jak wreszcie po uroczystości pozwolono mu zjeść cukrowego barana (lub zerwać cukierka z choinki).. a dziś?.... szkoda gadać!.....;(

pfleger

ST napisał:
Kilkadziesiąt lat temu dziecko było szczęśliwe, jak wreszcie po uroczystości pozwolono mu zjeść cukrowego barana (lub zerwać cukierka z choinki).. a dziś?.... szkoda gadać!.....;(

Nic dziwnego, statystyczny Polak zjada dziennie okolo 110 gram cukru...czyli tyle cukru ile maja 2 tabliczki czekolady!Dziennie!!

kasia63

oj tam oj tam -trzeba sobie jakos życie umilic czasem:)

jakniew

kasia63 napisał:
oj tam oj tam -trzeba sobie jakos życie umilic czasem:)

Słodkości zawsze poprawiają nastrój:)

pfleger

jakniew napisał:
[quote=kasia63]oj tam oj tam -trzeba sobie jakos życie umilic czasem:)

Słodkości zawsze poprawiają nastrój:)[/quote] Ale nie koniecznie figure ;)

Następna strona »